Кетбұғы – Керегелі – қалың Найман,
Кейіннен Ким кеп саған малын жайған.
Бір бала бізден саған кетіп еді,
Жүр ме екен зәбір көріп залым байдан?
Кеудесі сол баланың өлең еді,
Думанға Ұлытауды бөлеп еді.
Қай өртке қапылыста барып түсті,
Көзсіз сол Қараағаштың көбелегі?
Алаш-ай, ала бөтен ынтымағы,
Алдыңнан әлі жарық Күн туады.
Найманмен кәріс қоса туған дейді,
(Арғынмен сонда бірге кім туады?!)
Кетбұғы – Керегелі – Найман елі,
Жоңғарды алдына сап айдап еді.
Ұлысқа Ұлытауда хан көтеріп,
Арқаны алаңсыз бір жайлап еді.
Төменде мама бие байлап еді,
Төріңде Тайжан бұлбұл сайрап еді!
…Сол ұлды кесірлі анау Ким мырзаға,
Көз түрткі қыла көрме, Найман елі…
Серік АҚСҰҢҚАРҰЛЫ
Қарағанды. Күнгей.
Серік Ақсұңқар
